සය කන් මන්ත්‍රණය ( මග නැගුම- තුන්වන කොටස )

මෙතෙක්  කතාව ....  (පසුගිය කලාප වලින්)

දුල්මිනිලා තාත්තා හෙවත් පුවක් බාස්


පුවක් බාස් දෙවන කොටස


මාවනැල්ලේ ගෙවතු වගාව - පුවක් බාස් තුන්වන කොටස


පුවක් බාස් හතර වන කොටස - 2005 නොවැම්බර් 16-17 මාවනැල්ලේදී


ගම නැගුම - පළමු කොටස


ගම නැගුම දෙවන කොටස


ගම නැගුමෙන් මග නැගුමට


මග නැගුම - දෙවන කොටස

මග නැගුම තුන්වැන කොටස 

මග නැගුමේ පළමු යෝජනාව ඩිංගිරි බැන්ඩේ මාමාට ලබාදී දින ගණනක් ගෙවී ගියේය .

ඔහුගෙන් අපට යහපත් ප්‍රතිචාරයක් ලැබුණේ නැත.

ඒ වෙනුවට හැකි සෑම විටම ඩිංගිරි බන්ඩේ මාමා  අපව ( ලෙනදොර සහ මාව ) මග හරින්නට උත්සාහ ගනු පෙනිණි.

.
ඩිංගිරි බන්ඩේ මාමා ගේ නිහැඬියාව මට බලවත් ප්‍රශ්නයකි. මතු පිටින් ඉතා හොඳ සහ කඩිසර ගැමියෙකු වූ ඔහු අප මගහරින්නේ ඇයි දැයි දැන ගැනීමට මට බලවත් උවමනාවක් ඇති විය.

මේ වන විට අපේ පොල් වගා ව්‍යාපාරය හරහා පුවක් බාස් තව තවත් අපට ලංවී තිබිණි.

කොතරම් ලංවී තිබුනේද කිවහොත් මට අවශ්‍ය ගමේ  විස්තර සියල්ලම පාහේ  පුවක් බාස් ගෙන්  ගත හැකි මට්ටමක සම්බන්ධයක් අප අතර වර්ධනය වී තිබුණි.

හොඳම ක්‍රමේ නම් පුවක් බාස් හරහා ඩිංගිරි බැන්ඩේ මාමාගේ අදහස දැන ගැනීමයි .

මා කලින් ඔබට කී පරිදි ඒ කාලේ පුවක් සහ ඩිංගිරි බන්ඩේ මාමා ඒ ගමේ සිටි ගජ මිතුරන් දෙදෙනෙකි.

එක දවසක් හවස් යාමයේ මම ලෙන්දොරත් සමග අළුත බිම් සකසමින් තිබු පොල්වත්තේ  උඩහට ගියෙමි.

වෙලාව හවස හය -හය හමාර පමණ වන්නට ඇත.

මේ වෙලාවට පුවකා අප ඉඩමට එක එල්ලේ පෙනෙන මානයේ ඇති ඔහුගේ නිවසේ සාලයේ හෝ මිදුලේ ගැවසෙමින් සිටි.

නැවුම් වගා බිමේ අප ඇවිළු  ගිණිමැලයක් ළඟ ඇණ තියා ගත්තෙමි.

අතට ගත් ග්ලිරිසිඩියාකෝටුව  වේගයෙන්  ගිණි මැලයේ  අඟුරු සහ අළු අවුස්සයි.

මගේ මනසද මේ අයුරින්ම  ඔබ මොබ දුවන්නේ ඩිංගිරි බන්ඩේ මාමගේ නිහැඬියාව ප්‍රශ්න කරමිනි.

" මල්ලී.. පුවක්ට මේ පැත්තට එන්න ඉඟියක් දෙන්න.. "  ඉල්ලීම ලෙනදොර වෙතයි.

එසනින් දිව යටට ඇඟිලි දෙකක් තබා එල්ල කල විසිල් පහර එක එල්ලේම දුල්මිණි ලා ගෙවල් පැත්තට ලඟා විය.

තත්පර දහයක් පහළොවක් ඇතුලත මිදුලේ සක්මන් කරන පුවකා අප දෙස බලනු දක්නට ලැබුණි.

මේ වෙලාව වන විට පුවකා හන්දියේ බාර් එකෙන් ගමේ කවුරුන් හෝ අරන් දුන් අරක්කු ස්වල්පයකින්ද සන්නද්ධ වී සිටියි.

එබැවින් සාමාන්‍ය වෙලාවකට වඩා වැඩියෙන් ඔහු මා හා ලෙනදොර සමග දොඩමලු වෙයි.

 දෙවන විසිල්  පහරත් සමග ලෙනදොර තමා දෙස බලන පුවකාට අතින්ද  සන්  කළේය.

සුළු මොහොතකින්  පුවකා අප අසලය.

"මේ .. මේ.. මෙහෙන් වාඩි වෙන්න කෝ  ".

ලෙනදොර  පුවක් බාස්ට අප හා සමගම ගිණි මැලය අසල හිඳ ගන්නා ලෙස උපදෙස් දුන්නේය.

" ප්‍රේමරත්න කොහොමද?"  මම කතාව පටන් ගත්තෙමි.

"යාළුවා  එහෙම ලඟදි හම්බ වුනේ නැද්ද ? "

"දොස්තර මහත්තයා අහන්නේ අපේ සුසන්ත ගැනද ? ගනේවත්ත ගැනද ?

 ඒ දෙන්නා නම් හවස හන්දියේදී හම්බ වුනා "

පුවකා කිසි ලැජ්ජාවක් බයක් නැතිව මා හා හරි හරියට කතාවය.

 " අද පොඩ්ඩක්  කාලක්‍රියා  කරලා වගේ නේද ?"

 මම මගේ හිතේ සැකය දුරු කර ගන්නට මෙන් ප්‍රශ්න කලෙමි.

"දන්නැද්ද ඉතින් පල්ලැහැ හන්දියට ගියාම එක එක යාළුවො හම්බ වෙනවා නේ .?"

ඇත්තටම පුවකා ඒ ගමේ කොයි කාගේත් හිතවතෙකි.  

ඔහුට නිම්මිලා ගමේ හැම දෙනාම  දැඩි ආදරයක්  දැක්වුහ.

එකම ප්‍රශ්නය පැන නගින්නේ  හන්දියේ දී සිදුවෙන "කාලක්‍රියාව " එතැනින් නොනැවතී භාග හෝ තුන්කාල දක්වා වැඩි වූ විටයි.

එදාට පුවකා ගේ ඉදිරිපිට ඇති ගලක් උඩට වී මුළු ගමටම ඇසෙන්නට ජාතිය ඇමතීම සිදුකරයි .

ඒ බොහෝවිට ලුණු ඇඹුල් සහිත ශුද්ධ සිංහලද ප්‍රයෝජනයට ගනිමිනි.

ඒවායේ එතරම්ම තේරුමක් නැති යැයි යමෙක් සිතුවද ඇත්තටම ඔහු ජාතිය අමතන්නේ  මත්පැන් නොමැතිව ඔහුට කිව නොහැකි දේවල් ගමට හඬ ගා කියන්නටයි.

කෙසේ වෙතත් එදා ඔහු ඇත්තටම ක්‍රියා කර තිබුනේ කාලක් විය යුතුය.

 වැඩි පුර දොඩමලු වීම හැරෙන්නට වෙන කළබලයක් එදා ඔහුගෙන් දිස්වූයේ නැත.

ඔහු කලාතුරකින් ජාතිය ඇමතුවද ඒ වනවිට එය ලෙනදොරලා ඇතුළු නිම්මිලා පවුලට එතරම් බලපෑමක් ඇති කලේ නැත.

"නෑ. නෑ.. මම ඇහුවේ ඔයාගේ අසල් වැසි යාළුවා.. ඩිංගිරි බන්ඩේ අය්යා .. එයා ගැන.."

"ආ .. එයා නම් අද දවාලෙත් හම්බ වුනා.. මොකෝ දොස්තර මහත්තයට ඩිංගිරි බන්ඩේ අය්යා ගෙන් ඇති වැඩේ ?"

"ඇයි  මෑන් කිව්වේ නැද්ද විස්තරේ ඔයාට..?"

"අපි ගෙදරට පාරක් කපන්න හදන එක ගැන ?"

පුවකා  වේගයෙන් තම  කම්මුල් පුම්බමින් කටේ ඇති බුලත් විට හපයි .

තොල් දෙක මත  ඇඟිලි දෙකක් තබා  "චිරිස්.." යන හඬින් කෙළ පාරක් ගිණි මැලය වෙත යොමු කරයි .

ඔහුගේ සිතද මගේ සිත තරමටම  හෝ ඊටත් වැඩියෙන්  කලබලයකට  පත් වී ඇති සෙයකි.

මම නැවතත් කතා කලෙමි.  " ඩිංගිරි බන්ඩේ මාමා හරි හොඳ මනුස්සයෙක් පාටයි නේද?  මිනිහා අපිට බෑ කියන එකක් නෑ.."..


"..අපි එයාට කිව්වේ  අපිට එයාගේ ගෙදරින් උඩහට පාර දෙන්න  අපි එයා හදපු තැනින් පහලට පාර හදලා දෙන්නම් කියලා .."

"ඒක එයාටයි අපිටයි විතරක් නෙවෙයි කවදා හරි දුල්මිණි ලොකුවුනාම එහෙම ප්‍රේමරත්නලාටත් හොඳයි නේ ? ..

මම කිව්වේ කවදා හරි වාහනයක් එහෙම ගන්න දවසකට? "

මම එක ගලෙන් කුරුල්ලන් දෙදෙනෙක් බිම දැමීමට උත්සාහ කලෙමි.

පුවකාට තව දුරටත් කට වහගෙන සිටිය නොහැක.

 ඔහු නැවතත් බුලත් විට  වේගයෙන් හපමින් කල්පනාවට වැටුනේය.

"චිරිස්... " නැවතත්  බුලත් කෙළ පහරක් ගිණි මැලය සිසාරා වේගයෙන් ඇදේ..

" ම්හු.."  ඒ වැඩේ හරියන්නේ නෑ ... වෙන අතක් බලා ගන්න වෙයි ."

පුවකා අප තිදෙනා අතර පැවති දැඩි නිහඬ තාවය බිඳ දැම්මේය.

"ඇයි මිනිහා මොකද කිව්වේ.?.

"කිව්ව දේන්  වැඩක් නෑ.. දොස්තර මහත්තයාට පාරක් ඕනෑ නම් වෙන අතක් බලා ගන්න වෙයි .. එච්චරයි.. "

පුවකා ස්ථිර සාරවම ප්‍රකාශ කලේ  තව දුරටත් අපේ මග නැගුමේ පළමු යෝජනාව පස්සේ පැන්නීමෙන් වැඩක් නැති බවයි

අද  ඔහුගේ කතා ශයිලිය වෙනදාටත් වඩා මිත්‍ර ශිලිය. අප නොදන්නවා යැයි සිතුවද පුවකා  අපේ මග නැගුමේ වෑයම ගැනද හොඳින් දැනුවත් ව සිටි.

 මා මෙන්ම පුවකාද ඩිංගිරි බන්ඩේ මාමගේ  යෝජනා ප්‍රතික්ෂේප කිරීම ගැන  කණස්සල්ලට පත් වී ඇත්තේ එබැවිණි.

මේ කණස්සලෙන් සහ ඔහුට අප කෙරෙහි ඇති අතිශය හිතවත් කමින් ප්‍රයෝජනයක් ගත යුතුය.

" ප්‍රේමමරත්න මෙහෙමයි වැඩේ.. අපි හිතුවොත් හිතුවා අපි කොහොම හරි මේ වැඩේ කරනවා ... "

"හරි අපි වෙන අතක් බලන්නම් හැබැයි අපිට  ඔයාගේ උදව් ඕනේ දිගටම "

"හරි හරි .. ඒ ගැන සැකයක් තියා ගන්න එපා.. "

"කරුණක්කත් එක්ක කතා කරලා අපි වෙන ප්ලෑනක් ගහනවා ..

 ඔයා ඔය ඩිංගිරි බන්ඩේ කිව්වා වගේ අනෙක් අය කියන දේවල් අපට කියන්න.."

එදා සාකච්චාව හමාර වුයේ ඩිංගිරි බණ්ඩා ළඟ සිටි පුවක් අප දෙසට තරමක් නැඹුරු කර ගෙනයි.

එමෙන්ම එදා සිට හැමදාම  හවසට නිම්මිලා උඩහ වත්තේ  මේ සය කන් මන්ත්‍රණය පැවැත්වුනේ අපේ ගම නැගුම මෙන්ම මග නැගුමද සාර්ථක ලෙස අවසන් කර ගැනීමේ ස්ථිර අධිෂ්ඨානය ඇතිවය.

දැන් මේ වැඩ පිළිවෙලට ලෙනදොර හා මා මෙන්ම පුවක් බාස්ද  දැඩි උවමනාවක් දක්වන ලකුණු පෙනේ.

ඊළඟ කොටසට මෙතැනින් පිවිසෙන්න