සමන් අය්යා ගේ රෑ පංතිය

ඒ 1989 මැද  භාගයයි . ඇති හැකි පවුල් වල  සිසුන් ( අපේ කණ්ඩුල සද්ධා මංගල  වගේ )  සහ තම නෑදෑයින් හිතවතුන් කොළඹ හෝ නුවර සිටි ( අපේ රුවන් ආටිගල වගේ )  සිසුන්  වැඩි හරියක් කොළඹ හෝ නුවර ගොස් සිටියහ. 

මා අසා ඇති පරිදි මේ දෙදෙනාම කොළඹ ගියේ තම අධ්‍යාපන කටයුතු  බාධාවකින් තොරව කරගෙන යෑමටයි. 

ඔවුන් මෙන්ම අනෙකුත් බොහෝ සිසුන් මේ තීරණය ගැනීමට පෙළඹුනේ අරලගන්විල  පාසැල් නිතර වැසි පැවතීමත් අපේ දෙමව්පියන් අපේ ජිවිත ආරක්ෂාව සලකා සමන් අය්යලාගේ සහ පතිරණ සර්ලා ගේ පංති වලට යෑමට ඉඩ නොදීමත් හේතු කොටගෙනයි.

මේ අතර රටපුරා පැතිරුණු කලබලකාරී වාතාවරණය අරලගන්විලටද  පැමිණ තිබිණි. 

 කලබල වැඩි වීමත් සමගම අපේ උපකාරක පංතිද එකින් එක වැසි යන්නට විය. 

මුලින්ම නැවතුනේ පතිරණ සර් ගේ  physics පංතියයි . සිසුන්ගේ සහ තමාගේ ආරක්ෂාව පතා ඔහු ඒ තීරණය ගෙන තිබිණි.  

එහෙත්  ඒ වන විටත් සමන්  අය්යාගේ රසායන විද්‍යා පංතියත්  අධිකාරි සර්ගේ  සත්ව සහ උද්භිද විද්‍යා පංති දෙකත්  තවදුරටත් කරගෙන යමින් තිබිණි. 

අරලගංවිල ට වී සිටි තාරක , ලසන්ත ලාල්  , වැල්ලවායේ සුගත් ලසන්ත සහ  මා වැනි  අයට  ඉතිරිව තිබු එකම උපකාරක පංති දෙක වුයේ මේ පංති දෙකයි. 

සත්ව විද්‍යාව සහ උද්භිද විද්‍යාව මෙන් නොව රසායන සහ  භොතික විද්‍යා විෂයයන්  තනියම ඉගෙන ගැනීමට අපහසුය. 

ඒ  නිසා කෙසේ හෝ ඒ දෙදෙනාගේ  පංති වලට දිගටම සහභාගී වුයෙමි.

චමින්ද රාජපක්ෂ සහ සුරාජ් බණ්ඩා වැඩියම ප්‍රිය කලේ   අධිකාරී සර්ගේ පංතියටයි.

ඒ  වැඩිපුර  වල බසින්නට ලැබෙන්නේ ඒ පන්තියේදී  නිසාය.  

එහෙත්  අදිකාරී සර්ගේ පංතියට  මා සහභාගී වුයේ මුල් මාස දෙකේදී පමණි. 

 මාස දෙකක් පංති ගොස්  අධිකාරි සර්ට පොල්ලක් තැබූ මා නැවත ඔහුගේ පංතියට ගියේ නැත. 

සිසුන් වෙනුවෙන්  ඉදිරිපත් වීම  පුනරුත්ථාපනය  වීමට හේතුවක් වූ හැටි

සමන් අය්යා දිගටම පංති කරගෙන ගියද  නගරයට කිලෝමීටර් පහක් පමණ දුරින් සිටි අපට  ඔහුගේ පංතියට යාමද නවතා දමන්නට වුයේ අම්මාගේ බල කිරීම උඩයි.  

මේ වනවිට  අපේ ලඟම හිතවතුන් වූ  $%#@ රත්නායක   , සුරංජිත් රත්නායක  වැනි අය  අත්අඩංගුවට පත්වී හෝ අතුරුදහන් වී හෝ සිටියහ. 

මේ නිසාම  1989 මැදභාගය වෙද්දී මම කිසිම පන්තියකට සහභාගී වුයේ නැත.   එහෙත්  සුරාජ් හෝ චමින්ද රාජපක්ෂ  මුණ ගැසීමේ හැකියාවක්  පැවතියේ ඒ දෙදෙනා සිටියේ කිරඹ ඔයේ ( අපේ අල්ලපු ගමේ) නිසාය.

එහෙත් ගමේ බොහෝ දෙනෙක් එකිනෙකා ගැන කිසියම් හෝ සැකයකින් පසු වූ මේ කාලයේ  ඔවුන් දෙදෙනාද මට හමුවුයේ ඉතා කළාතුරකිනි.

මේ  කාලයේ මමත් විශ්ව විද්‍යාලය වසා දමා තිබුණු නිසා අපේ අය්යත්  වැඩිපුරම කාලය ගත කලේ කිරඹඔයේ  අපේ මාමාලා සමග එළවලු වගාවට සම්බන්ධ වෙමිනි.

ඒ දහවල් කාලයේ  කුඹුරු වැඩ කරමිනුත් රාත්‍රී  කාලයේ  මාරගස්වැල්ල කුඹුරේ  පැල් රකිමිනුත්ය.

කිසියම් හේතුවක් නිසා අප දෙදෙනා ගෙදර ඉන්නවාට වඩා මාමලා සමග පැල් වලට වී සිටීම ආරක්ෂා සහිත යැයි අම්මා තීරණය කර තිබිණි.

රෑ නමය දහය වෙද්දී පැලට වී තේ බොමින් , සිංදු  කියමින් කල්ගෙවන අපි  තව තව රෑ බෝ වෙද්දී නින්දදත් නොනින්දත් අතර පසු වන්නෙමු.

ඒ  උඩහ තේ වත්ත පාරේ හමුදා හෝ පොලිස් වාහන ගමන් කරන්නේ දැයි කල්පනා කරන අතරයි.

"ඒයි ඒයි  චුටි පුතා.. නැගිටපන් නැගිටපන්  "

රාජු මාමා හෝ  ලොකු මාමා  එක් වරම හඬ අවදි කරයි .

"පාරේ ජීප් එකක් යනවා . වරෙන් යන්න"

වෙලාව රෑ දොළහ  -එක පමණ වන්නට ඇත.   කම්මැලි කර කර  මාමලා පස්සේ වැටෙන  මමත් සමන්තත්  ඔවුන් අනුගමනය කරමින් ඇලෙන් එගොඩ වන්නෙමු.

අපේ රාත්‍රියේ ඉතිරි හරිය ගත වන්නේ ආණ්ඩුවේ තේ වත්තේ තේ  කාණුවක්  තුලයි.  නැවත වටින් ගොඩින් එලිය වැටෙද්දී පැල්  කොටය වෙත  ලඟා වෙන අප සැනසුම් සුසුම් හෙලන්නෙමු.

ඒ අපි උසස් පෙළ  විභාගයට  ( පළමුවෙනි වර ) සුදානම් වූ  ආකාරයයි.  

මෙසේ  කාලය ගෙවෙද්දී   මට අහම්බෙන්  හමුවූ හිතවතුන් දෙදෙනෙකි.  ඒ  සුරාජ්  සහ චමින්ද රාජපක්ෂ යන දෙදෙනාය.

"මචං කවිඳු  ... කොහොමද බං  .. උඹලා දැන් පේන්න වත් නෑනේ  "

"ඔහේ ඉන්නවා මචං ලා.. උදේ ඉඳන් රෑ වෙනකන් ඉතින් කුඹුරේ තමයි.

අලයක් කොලයක් වවාගෙන ඉන්නවා ඔහේ..   රෑටත් කුඹුරේම තමයි.. ජීප් සද්දයක් හෙම ඇහුනොත් ඉතිං..... තේ ගහක් යට තමයි රැය පහන් වෙන්නේ."

"අඩේ උඹලා ජිවත් වෙන්නෙත්  තේ වත්තේ පිහිටෙන්ද ? අපි දෙන්නත් සද්දයක් ඇහුනොත් ටක් ගාලා  ගෙට උඩහ තියෙන තේ වත්තට පනිනවා."

සුරාජ්  අසල ඇති රජයේ තේ වත්ත අප දෙගොල්ලන්ගේම  පිහිටට එන හැටි විස්තර කරන්න විය.

"කොහොමද දන්නේ නෑ ටවුන් එකේ පංති එහෙම ? " මා විමසුවේ  මේ දෙදෙනා බොහෝ විට පයින් හෝ  සමන් අය්යලගේ පංති යන්නට ඉඩ ඇති යැයි සිතුන නිසාය.

" ආ .. උඹ දන්නේ නැද්ද  අළුත්ම ආරංචිය..?  දැන් අරලගංවිල  පංති ඔක්කොම නැවතිලා .  සමන් අය්යයි අධිකාරි සර් දෙන්නත්  කොබෝදයිෂි  කැම්ප් එකට ගෙනියලා ලු "

" නෑ.. ඒ කියන්නේ සමන් අය්යත්  දේශපාලනය  කරලද?" මම විමසුවේ  එවනි කිසිදු හෝඩුවාවක් අපට ලැබී නොතිබූ බැවිණි.

" නෑ  ... නෑ  .. කොල්ලෝ වගයක්  ගෙනියන්න හමුදාවෙන්  සමන් අය්යියගේ  පන්තියට ඇවිල්ලා . එයා කොල්ලෝ පංතියේ ඉඳිද්දී ගෙනියන්න දෙන්න බෑ  කියලා .. චමින්ද  මට සිද්ධිය සම්පුර්ණයෙන් විස්තර කරන්නට විය..

මචං  සමන් අය්යා ආමි කාරයින්ට මෙන්න මෙහෙම  කිව්වලු..

මේ ළමයි  දැන් ඉන්නේ මගේ භාරයේ  . මට එයාලා ගැන වගකීමක් තියෙනවා .. මගේ පංතියේ  ඉඳිද්දී  කිසිම කෙනෙක් අත්අඩංගුවට  ගන්න දෙන්න බෑ  ....

ඒ කතාව අහපු  හමුදාවේ ලොක්කාට  කේන්ති ගියාලු. මිනිහා කිව්වලු

 හරි තමුන්ට  ළමයි නේ ගෙනියන්න  දෙන්න බැරි..එහෙනම්   ළමයි වෙනුවට සර් යමු අපිත් එක්ක   

  එච්චරයි .. දන්නවනේ ඉතින් අද කාලේ හැටි .

 එයාලගේ  නීතියනේ  සමන් අය්යා  කැම්ප් එකේ නවත්තගෙන.


හැබැයි   මචෝ  කතාවක්  තියෙනවා  ඇත්තද දන්නේ නෑ..

කැම්ප් එකේ ඉන්න කොල්ලොන්ට  විභාගෙට  ලෑස්ති වෙන්න..

....උන්ට   උගන්වන්න   සමන් අය්යලා  අරන් ගියා කියලත් "

චමින්දගේ  කතාවට හූමිටි තිබ්බේ සුරාජ් විසිනි.

කෙසේ වෙතත් මෙසේ අත්අඩංගුවට පත් සමන් අය්යා  නැවත නිදහස්  කෙරුනේ  මාස තුනක පමණ කාලයකට  පසුවය.

පාසැල්  පමණක් නොව පුද්ගලික උපකාරක පංතිද  වැසි ගියේ  අපේ උසස් පෙළ ලියන්න ඔන්න මෙන්න කියා තිබියදීය.

රට සමාන්‍ය අතට

ඒ 1990 වසරේ  අප උසස්පෙළ විභාගයට  සුදානම්  වූ  කාලයයි.   ඒ වන විට 1989 දෙසැම්බර්  මාසයේ පැවති උසස්පෙළ විභාගයේ ප්‍රතිඵල නිකුත් වී  තිබුණි.

උසස්පෙළ ප්‍රථම වතාවට ලියු අයගෙන් 1989 භීෂණ සමයේ කොළඹ  පංති ගිය අයවූ  කණ්ඩුල සද්ධාමංගල , තිලාන් හේවගේ  වැනි අයත්  කොළඹ නොගොස් අරලගංවිල  නැවතී කෙසේ හෝ පාඩම් වැඩ කල සමහර අයත්   අගෝස්තු මාසේ නොතබා දෙසැම්බර් වලට කල දැමු විභාගය සමත් වී සිටියහ.

මේ අතර  කරඹේ , සිසිත වැනි අය  සිටි බව  මාගේ මතකයයි.   එහෙත් කදුරුගමුවේ තාරක, ඇත්තලපිටියේ  ලසන්ත  ලාල් සහ  මා වැනි  අරලගංවිල ම නැවතුනු අය එතරම්  ඉහළ  සාමාර්ථ ලැබුවේ නැත.

 තාරක සහ මම   සි දෙකයි එස් දෙකයි   වැනි  සාමාර්ථ ලබා ගත්තෙමු. ලසන්ත ලාල් සහ සුගත් ලසන්තත් ඊට තරමක් පහළ සාමාර්ථ ලැබුවෝය.

අප කල ලොකුම වැරැද්ද වුයේ  උසස්පෙළ විභාගයක්  1989 පැවැත්වෙන්නේ  නැති වේවි යැයි උපකල්පණය කිරීමයි.

එසේ උපකල්පණය කරන්නට හේතුවක් වුයේ මුළු රටම අරාජික වී කොයි මොහොතේ හෝ රජයේ පාලනය බිඳ වැටෙනු ඇතැයි යන මතයක් අපට හිතවත් සිසුන්  විසින් විශ්වාස කිරීමයි.

මේ කියන කාලය වන  විට 1988 -1989 භීම සමය අවසන් වී අරලගංවිල තත්ත්වය සැහෙන්න සාමාන්‍ය අතට හැරී තිබිණි.

රජයේ හමුදා භාරයට පත්වී මෙලොව ජිවත් වීමට වාසනාව තිබු   තරුණ තරුණියන් පිරිසක්  දවුලගල  තේ කර්මාන්ත ශාලාවේ පැවති  කොබෝදය්ෂි පුනරුත්ථාපන කඳවුරේ   සිට නිදහස් වී පැමිණ සිටියහ.

ඒ අතර  කිසි වරදක් නොකොට තිබියදී   මාස කිහිපයක් එහි රඳවාගෙන සිටි අපේ කෙමිස්ට්‍රි ගුරුතුමා වූ සමන් අය්යා සහ අරලගංවිල ස්ත්වවිදයාව සහ උද්භිද විද්‍යාව ඉගැන්වූ අධිකාරි  ගුරුතුමාද වූහ.

අපි දෙවන වර විභාගය සඳහා මුළු වැර  යොදා වැඩ කරන්නට තීරණය කළෙමු.

නැවතත්  සමන් අය්යා  , පතිරණ සර්  සහ අධිකාරි සර්ලා  පංති ආරම්භ කළහ.

මගෙන් පළමුවර විභාගයට පෙනී සිටිද්දී මුදල් නොගත් සමන් අය්යා සහ පතිරණ සර් ( මා සමන්ත නාමරත්නගේ මල්ලී නිසා )  දෙවන වර විභාගය කරද්දී  මුදල් අවශ්‍ය බව පවසා තිබිණි.

එළවලු  වගාවත්  දෙමළ ඉස්කෝලේ  සාමාන්‍ය පෙළ සිසුන්ට  උපකාරක  පංති කිරිමත් නිසා දැන් මගේ අතේද  යහමින් මුදල් ගැවසෙන කාලයකි.

ඊට  අමතරව චමින්දලා බාප්පලා ගෙදර  ගොස්  කමල් මල්ලි , නංගි සහ චන්ඩි මල්ලිට  ඉගැන්වුවේද  මේ දිනවලය. 

ඒ නීසා  පතිරණ සර්ට  සහ සමන් අය්යාට  පංති ගාස්තු ගෙවීම  මට ගැටළුවක් වුයේ නැත.   

සමන් අය්යා ගේ  රෑ  පංතිය

දෙවන වර විභාගය කරද්දී  චමින්ද  සහ සුරාජ් ගේ සම්බන්ධය  බොහෝ දුරට අඩු කළ මම වැඩිපුරම ගැවසුණේ තාරක,  ලසන්ත ලාල්  සහ ඇත්තලපිටිය  පන්සලේ නැවතී  අපත් සමග  විභාගයට  සුදානම් වූ වැල්ලවායේ  සුගත් ලසන්ත සමගය.

අපට වඩා අවුරුදු හත අටක් වැඩිමහල් වූ සමන් අය්යා  මේ වනවිට  අප කල්ලියේ  ලඟම  හිතවතෙකු වී සිටියේය.  

මේ අතර  කදුරුගමුවේ තාරක  සහ  ලසන්ත ලාල් ඇතුළු පිරිසක් එක් වී  සමන් අය්යා රෑ පන්තියකට  කැමති කරගෙන තිබිණි.

"මචන් කවිඳු  සමන් අය්යා  අපි ටිකට  හැමදාම  රෑට  උගන්වනවා කිව්වා  . ගෘප් ක්ලාස් එකක් දාලා  උඹත් එනවද ? "

තාරකයා මගෙන් විමසා සිටියේ මේ අතරය.  

"රෑ  හතේ ඉඳලා නමය වෙනකන් කරනවා ලසන්ත ලාල් ,  සුගත් ලසන්ත එහෙමත් එනවා .. උඹත් වරෙන්.. කොහොම හරි මේ පාර කෙමිස්ට්‍රි ගොඩ දාගන්න  පුළුවන් එහෙම වුනොත් "

අපේ ගම පැත්තට යන අන්තිම බස් එක තිබුනේ රෑ හතටය.  මේ දෙගොඩහරි  ජාමේ  පංති ඉවර කර ගෙදර යන්නේ කෙසේ දැයි  මම තාරක ගෙන් ඇසුවෙමි. 

ඔහුට නම්  කොළඹ බස් වල  යා හැකිය.  අපේ පැත්තට  රෑ  හතෙන් පසු කිසිම වහනයක්  යන්නේ නැත.. මම මගේ ප්‍රවාහන ප්‍රශ්නය  ඉදිරිය දැම්මෙමි.

" ඇයි  යකෝ  .. ලසන්ත  ලාල්  ඇත්තලපිටියට යනවා .. සුගත් ලසන්තයා  ඊටත් ටිකක් එහා තියෙන ඇත්තලපිටිය පංසලට  යනවා උන් දෙන්නා එක්ක පයින් යන්න පුළුවන් නේ  උඹට?"

තාරක මගේ රාත්‍රී පංතියෙන් පසු ප්‍රවාහන සැලසුම ඉදිරි පත් කළේය. 

මම රාත්‍රී පන්තියට සහභාගී වුයෙමි.  සමන් අය්යා හතට පටන් ගන්නා පංතිය සමහර විට  නමය හමාර දහය දක්වාද  ඇදගෙන යයි.  ඒ අපිත් සමග පොඩි කයිවාරු වකට  ද  සෙට් වෙන නිසාය.

මම නැවතත්  නිශාචර පංති සංචාරය පටන් ගත්තෙමි.

මට අපි අ. පො. ස.  සා.පෙළ  කරද්දී ගිය අමුනුදෝවේ  ගාමිණී සර්ගේ  රෑ ඉංග්‍රීසි පංතිය  මතක්  විය.

ඒ ගමනට නම්  අපේ අය්යත් සඳතැන්නේ සෝමසිරි අය්යත් සිටියහ

ඒ ගමනේදී මෙන්ම ඇත්තලපිටිය දක්වා අපි තුන් දෙනෙක් එන මේ ගමනද ඉතා විනෝද ජනක එකක් විය.

අපි තුන්දෙනා විවිධ මාතෘකා  ගැන කයිවාරු ගසමින් එන නිසා කිසි කාන්සියක් දැනුණේ නැත.

අරලගංවිල ඩිපෝව පසු කර මදක් දුර ගිය තැන අපේ මුල්ම සගයාගේ නිවස හමුවේ . 

ඒ අනුව මුලින්ම  ලසන්ත ලාල්  අපගෙන් සමුගනියි .

 ඉතිරිවන්නේ පන්සලේ නැවතී සිටි සුගත් ලසන්තත් මාත්ය.  තව මිටර් හය හත් සියයක් ගිය තැන  ඇත්තලපිටිය පන්සල් හමුවේ.  එහිදී සුගත් මා ගෙන් සමුගනී. 

සමහරක් දිනවල  මම පන්සලෙන්  ගිලන්පස සංග්‍රහයක් ද ලබා ගන්නෙමි. 

අනතුරුව එළඹෙන්නේ  මා තනියෙන් යන ගමෙන් ඉතිරි කොටසයි. එය කිලෝමීටර් එක හමාරක් දෙකක් පමණ දුරකින් යුක්තය.

කුඹුරු යායක් මැද වූ පන්සලේ සිට අපේ ගම දෙසට එද්දී  කුඹුරු යාය අවසන් වූ සැනින් හමුවන්නේ සොහොන් බිමකි .

ඒ මගේ  ගමනේ හමුවන ප්‍රථම සොහොන් බිමයි.  අතේ ඇති ටෝර්ච්  එක සොහොන දෙසටත් සමහර විට පිටු පසටත් ගසමින් බියෙන් සැකෙන් සොහොන් බිම පසු කරන්නෙමි. 

බියෙන් සැකෙන් ප්‍රථම සොහොන් පොළ පසු කරන  මා  අපේ ගම අසලට එද්දී දෙවැනි සොහොන් පිටිය හමුවේ .

ඒ අපේ ගමේ උඩ පැත්තේ ඇති සොහොන් කන්දයි.  නැවතත්  ටොර්ච්  එක පිටුපසට එල්ල  කරන  මම  අපේ ගම කෙලවරේ වූ මගේ ගමෙන් දෙවැනි  සොහොන්  බිම පසු කරන්නෙමි.  

කෙසේ  හෝ  සමන් අය්යාග්  කැපවීමත්  මගේ  නිර්භය  රාත්‍රී සංචරයේත්  ප්‍රතිඵලයක්  ලෙස  මම දෙවැනි වර  විභාගයෙන් ඉහලින් සමත් වුයෙමි .

මා පමණක් නොව අපේ රාත්‍රී පංති සගයින් සියලු දෙනාම 1990 උසස්පෙළ  සමත් ව  විශ්ව විද්‍යාලයට  තේරුණු අය අතර වුහ. 

මේ අය අතරින්    තාරක සහ මා  ව්‍ය්දය විද්‍යාලයටත්  , සුගත්  ලසන්ත  දන්ත වියිද්‍යා  විද්‍යාලයටත් , ලසන්ත  ලාල් ජපුරේ  විද්‍යා  පාටමාලාවටත් තේරුණේ  සමන් අය්යාගේ  රාත්‍රී  පංතියෙන්  ලැබුණු  නොමද සහයේද  ප්‍රතිඵලයක්  ලෙසයි .

නිමිත්ත : සමන්  අය්යාගේ  ශල්‍යකර්ම කර්මය  සාර්ථකව  නිම වීම.

සමන් අය්යාගේ ශල්‍යකර්මය සාර්ථකව අවසන්වූ බව තාරක සහ රවී දැනුම් දුන්නා.. තාරකගේ නෑදෑයෙක් වූ දොස්තර දීප්ති රත්නායක මහනුවර හර්ද රෝග ඒකකයේ වැඩ කිරීම එයට සෑහෙන පිටිවහලක් වූ බවත් ආරංචියි.. මේ වන විට සමන් අය්යාගේ ප්‍රධාන අදායම් මාර්ගය වූ අතිරේක පංති යන සිසුන් කිසියම් අනවශ්‍ය  බියකින්  පෙළෙන බවක් ආරංචියි....

සමන් අය්යා අප වෙනුවෙන් කල රාත්‍රී පංතියත් .... ඔහු භිෂණ සමයේ සිසුන්වෙනුවෙන් පෙනීසිටි අයුරුත් මෙහි  සඳහන්  වී  තිබෙනවා

සමන් අය්යා   1990 සිටි  අප මෙන් 2016 උසස්පෙළ සිසුන්ද උසස්පෙළ  විභාගයෙන් ගොඩ  දමනු ඇත ....