මට පටබැඳි නම් ගම්..

මගේ ඇත්ත නම ජයසිංහ  මුදියන්සේලාගේ  කවිඳු කුමාර ජයසිංහ  බව බොහෝ දෙනෙක් දනිති.

එහෙත් උපන්දා සිට මේ දක්වා මට හැදුනු නම් කන්දරාව ගැන නම් දන්නේ ඉතා අතළොස්සකි.

අද ඒ ගැන කතා කරන්න කියලා හිතුනා.  මේ නම් හැදුනේ අපේ ගෙදරදී, ගමේ පාසලේදී, මුල්ම රස්සාවට ගිය පසු ( හඳපානාගල ඉස්කෝලේ)  විශ්ව විද්‍යාලයේ නවක වද සමයේ ආදී තැන් හා කාල වලදීය.

එපමණක් නොව නෙදර්ලන්තයට සහ ඔස්ට්‍රේලියාව යන රට වලදී එහි විශ්ව විද්‍යාල සිසුවියන්ද මට නම් තැබුහ.

වැඩි පුරම මේ නම් පට බැඳුනේ නම් තබන්නාගේ මා කෙරෙහි තිබු ආදරය හා ලෙන්ගතු කම නිසා බව මාගේ පිලිගැනීමයි.

තරහට නම් තැබුණු අවස්ථා තිබුනේම නැති ගානය.

ගෙදරදී  ලැබුණු නම්බු නාම

මට වැඩි පුරම නම් පට බැඳුනේ අපේ ගෙදරදී කිව්වොත් එය නිවැරදිය. 

මට මතක හැටියට මුලින්ම ලැබුණු නාමය "චුටි පුතා" යන්නයි.
එය අම්මා සහ තාත්තා මට ආදරයට කියූ නමයි. මෙයට සමගාමිව අපේ අක්කා චුටි ලෙසත් ලොකු නංගි චුටි දුව ලෙසත් හැඳින් විණි.

අපේ අය්යා සමන්තට අම්මලා තැබූවේ ශාන්ත  යන නාමයයි. 

මගේ චුටි පුතා යන නාමය අම්මලා පමණක් නොව ගමේ හැමෝම මට පාවිච්චි කල නාමය විය.

මට වඩා බාල අය මෙන්ම අපේ අය්යලා අක්කලාද මට කිව්වේ චුටි පුතා කියලයි.  

අපේ ගෙවල් අසල සෙල්ලම් කල්ලියේ සිටි සෝමේ ගේ දුවලා පුතාලා මෙය "චුටියා" ලෙස වෙනස් කළේ සෙල්ලම් ගෙදරදී තරහ වූ විටයි. 

උදාහරනයක් ලෙස සෝමෙලාගේ  කළු

 " ආච්චි..චුටියා මට ගැහුවා "

කියමින් ජේන් අක්කා ලඟට දුවයන වාර අනන්ත  අප්‍රමාණ විය. 

තරහ ගිය විට අපේ අය්යලා අක්කලා මට දී තිබු නම වෙනස් එකකි.  

ඒ  " තැප්පා" යන නාමයයි. 

නම් තැබීමේ වග කීම හිමි වන්නේ අපේ ගෙදර ලොක්කා සමන්තටයි. 

මම තැප්පා වෙද්දී. අපේ අක්කා "ලොකු තැප්පි" විය. ලොකු නංගි හැඳින් වුයේ "පොඩි තැප්පි" යන නමිනි.

පහල ගෙදර සිටි ජේන් අක්කගේ දුව මැණිකේට ද "තැප්පි" ලෙස ආමන්ත්‍රණය කරන්නට අප පසුබට නොවුයෙමු.

මොන හේතුවක් මත ඒ නම තැබුණා දැයි අදටත් මට හිතා ගත නොහැකිය.

නම් තබන්නා වූ සමන්තගෙන් වත් එයට හරි පිළිතුරක් ලබා ගත නොහැකි විය.

ඒ කාලයේ ගෙදර සෙල්ලම් කල්ලිය  සමන්ත එක පැත්තකත් අපි හැමෝම අනෙක් පැත්තෙත් ලෙස විය.

ඒ නිසා අක්කලා, මැණිකේ සහ අපි හැමෝම එකතු වී සමන්තට නමක් තැබුවෙමු. 

ඒ කාලේ අපි සමන්තව හැඳින්වුයේ  "ලෙබ්බේ " යන නමිනි. මේ නම් සමහරක් අපේ ලොකු මාමා , පොඩ්ඩේ මාමා සහ රාජු මාමා විසින්ද පාවිච්චි කළහ.

මම මුලින්ම ගියේ කිරඹඔය විදයලයටයි. 1976 ජනවාරි මාසේ දිනක  හෝඩියේ පන්තියට ගිය හැටි මට තවමත් මතකය.

 (මමත් සමන්ත මෙන්ම හෝඩියට ගියේ අඩු වයසිනි. එහෙත් ගමෙන් නගරයට යාමේදී හතරේ පන්තියේ දෙවරක් ඉන්නට මට සිදුවිය)

පනති බාර කළුතර ටීචර්ට බුලත් හුරුල්ලක් දී වැඳ දවස අරම්භ කලෙමි.

එදා හවස ගෙදර ආ ගමන්ම මගේ කෙල්ලක් සම්බන්ධ කර ලැබුණු පළමුවෙනි නාමය රේජිස්ටර් විය.

ගෙදර එන විට අපේ ලොකු මාමා , අම්මා ,අය්යා අක්කා ඇතුළු සැවොම අලුත් පංතිය ගැන දැන ගන්නට ආශාවෙන් සිටියහ.

"චුටි පුතා .. කොහොමද අලුත් පංතිය? අළුත් යාළුවෝ එහෙම හම්බවෙන්න ඇතිනේ? "

"කවුද උඹේ හොඳම යාළුවා.. ?" පැනය ලොකු මාමා ගෙනි.

ම්.. ම්ම්... ම්ම්ම්..   ටික වෙලාවක් කල්පනා කලෙමි ... "ටිකිරි ලතා "  පිළිතුර කටට ආවේ ඉබේමය.

ගෙදර හැමෝම කොක් හඬලා සිනා සුනා මතකය.

එදා සිට මම ටිකිරි ලතා වීමි.  අපේ ලොකු මාමා මෙය " ලකිරි ටිතා " ලෙස වෙනස් කළේය. සමහර විට ඔහු මට "ලකිරි" ලෙසද ඇමතුවේ  මේ නිසාය.  

අපේ අක්කා , නංගි , සමන්ත ඇතුළු හැමෝම තැප්පා යන නාමය වෙනුවට ටිකිරි ලතා යන්නද මා ඇමතීමට ( සුළු තරහකදී) පාවිච්චි කළහ.

ටිකිරි ලතා ඒ කාලේ සඳතැන්නේ සිට කිරඹ ඔය විද්‍යාලයට පැමිණි කුඩා සිසුවියකි. ඒ කාලේ සඳතැන්නට ඉස්කෝලයක් තිබුනේ නැත.

පසුකලෙක මම  සඳතැන්න විද්‍යාලයේ ඉංග්‍රීසි ගුරුවරයෙක් ලෙස සේවය කරද්දී ටිකිරි ලතා දුටුවෙමි. ඇය ඒ වන විට අසල තිබු තේ වත්තේ තේ දළු නෙලන්නියක ලෙස සේවය කලාය.

සමන්තට වඩා මම ටිකක් කළු පැහැයෙන් වැඩි බව හැමෝම දනිති. ඒ බව සැලකිල්ලට ගෙනදෝ අපේ අම්මා මට තවත් නමක් පාවිච්චි කලාය. 

මේ නමටත් අපේ ලොකු මාමගේ ලොකු සම්බන්ධයක් තිබිය යුතු යැයි මට සිතේ.  ඒ ඔහුත් මේ නම මා ඇමතීමට නිතරම වාගේ යොදා ගත් බැවිනි. 

මේ දෙදෙනාම තම ආදරය පෙන්වීම සඳහා යොදා ගත්  ඒ නාමය නම් " කළු බන්ඩේ" යන්නයි.  මෙය "කළුවේ" ලෙස කෙටි කර පාවිච්චි කරන්නට ද අක්කා මලෝ පසු බට නොවුහ. 

නැවතත් අපේ සෙල්ලම් කල්ලියට ලැබුණු මේ අලුත් නම ඔවුන් විසින්ද මා හැඳින්වීමට යොදා ගන්නා ලදී. 

කළු බන්ඩේ, කළුවේ, කළුවා.... යන  වියුත්පන්න  නාමයන් පාවිච්චි කිරීම අපේ අය්යලා අක්කලාගේ  ඒ කාලේ පැවති විනෝදාංශයක් විය. 

 මට නම් තැබීමේ ශුරයෙකු වූ අපේ ලොකු මාමා තැබූ තවත් නමක් මගේ සිහියට නැගේ .

 ඒ "ටකරි සීයා" හෝ "ටකරි මුත්තා" යන නාමයයි. 

මෙය වැඩි පුරම පාවිචිචි කළේ ඔහු සහ ඔහුගේ මලනුවන් දෙදෙනා ( පොඩ්ඩේ මාමා සහ රාජු මාමා) විසින්  වීම  විශේෂත්වයකි. 

මෙය ටිකිරි ලතා යන්නෙන් බිඳී ආ නාමයක් දැයි මට හරියටම මතක නැත.

එහෙත් අපේ මාමලා තිදෙනා විසින් මේ නම මා ඇමතීමට නිතරම යොදා ගත් බව නම් හොඳින් මතකයේ රැඳී තිබේ. 

කිසියම් හේතුවක් නිසා අපේ අය්යා සමන්ත හෝ අපේ අක්කලා හෝ ටකරි යන නාමය මා ඇමතීමට යොදා ගත්තේ නැත.

පාපු කිරී හෙවත් අපේ ලොකු නංගි

ඒ කාලේ අපේ සමන්ත සින්දුවක් කියමින් ලොකු නංගිට විහිළු කරනු  මා මතකයේ තිබේ.  ඔහු ගැයූ ගීතය ..

පාපු කිරී ආවේ .. රාමා සොයා... මහද ලැගුම් ගන්නේ පෙම් ගී ගයා .... යන පද වලින් යුක්තය.

මෙය ලක්‍ෂමන්  රොද්‍රිගු නමැති ගායකයා ගැයූ "චාරුලතා ආවේ.. යන ගීතයේ තාලයට ගැයු ගීතයකි.

පාපු කිරී...ගීතයේ නිධාන කථාව හරි රසවත් එකකි.

පාපු යනු ඒ කාලේ අපේ අම්මාගේ අත් උදව්වට පැමිණි ද්‍රවිඩ වතු කම්කරු කාන්තාවකි.  ඇය ජිවත් වුයේ අසල ඇති තේ වත්තේ තිබු ලැයිම් කාමරයකය.

අම්මාට අපේ ලොකු නංගි ලැබුණු කාලයේම ඇයට ඇයගේ පුත් රාමා  ලැබී ඇත. ඒ නිසා අපේ ගෙදර වැඩට එද්දී ඇය කිරී දෙන මවකි.

දිනක්  අපේ ලොකු නංගි රාමාට කිරී දෙමින් සිටි පාපුගෙන් මව් කිරී බී ඇත්තේ ඇයගෙන් කිරී ඉල්ලා හඬා වැටීමෙන් පසුවයි.

පාපු ඒ කාලේ අපේ නංගිට බෙහෙවින් ආදරය කලාය.

සමන්ත හා අක්කා පසු කලෙකදී මේ සිද්ධිය මතක් කරමින් අපේ නංගිට "පාපු කිරී "  "රාමා"
යන නම් දෙක පටබැඳි ආකාරය මේ ගීතයෙන් කියැවේ.

කුඩා කල සිටම  බලවත් පැලැන්තියට  ( කිරඹ ඔයේ අපේ නෑදෑයින් වැනි) වඩා  සාමාන්‍ය ජනතාවට ප්‍රිය කිරීම අපේ නංගි පෙන්නුම් කල ලක්ෂණයකි.

ඇය දැන් යෝධ ඇල ප්‍රදේශයේ ප්‍රාදේශීය සභාවක පරිපාලන නිලධාරිනියක් ලෙස සේවය කරයි.

පොදු ජනතාවට ඇයගේ තිබු ඇල්ම අදටත් පවතී නම්  යෝධ ඇල ප්‍රදේශයේ මිනිසුන්ගේ  අනාගතයට  හොඳ කලක් යනු ඇත.