වෙල් අලකොළ මාළුව ... ඔරිජිනල් එක වාගෙමයි

 

ගෙවල් අතර මාළු පිණි හුවමාරු කරගන්නා එක අපි කුඩා කාළයේ අපේ ගෙවල් පැත්තේ තිබුණ සිරිතක් .. විශේෂයෙන් දවල් කෑම වෙලාවට වගේ සහ හවස් වෙද්දී රෑ කෑමට පෙර පල්ලැහැ ගෙදර ජේන් අක්කලා ගෙදරත් අපේ ගෙදරත් මේ මාළු ගෙනියන වැඩේ සිද්ධ වෙනවා ..

අම්මා උයපු බෝංචි , කැරට් , වට්ටක්කා , අවර , මුකුණු වැන්න වගේ ජාති සහ තාත්තා පොළෙන් ගෙනෙන වැටකොළු , පතෝල , ඉන්නල වගේ මාළුවක් ජේන් අක්කලා ගෙදරට අරන් ගියාම ගෙනිච්ච භාජනේ පුරවලාම කොස් , දෙල් , රුබා, නිවිති දාපු පරිප්පු වගේම ජේන් අක්කාගෙ ඉවුම් පිහුම් වල අපි කැමතිම මාළුව .. අලකොළ මාළුව අපිට ගෙනියන්න දෙනවා ... අපි කෑදර කමට අළකොළ , රුබා වගේ කෑම ජාති පැන පැන කනකොට ( මේ දෙජාතියම ජේන් අක්කලාගේ උඩහ පීල්ල ලඟ වත්තේ යහමින් තිබුණා ) අම්මා කෑ ගහනවා "ඕවා වැඩිය කන්න එපල්ලා බං ලේ බඩ යන්න පුළුවන්" කියලා .

ඒ මොනාකිව්වත් ජේන් අක්කා ගේ අළකොළ මාළුවටයි , ඒ විදිහටම උයන රුබා කොළ ( රුබාබ්) මාළුවටයි ඒ වගේම තෙල් දාලා හදන කොස් මාළුවටයි ගහන්න කෑමක් හතර දිග්බාගයකම තිබ්බේ නෑ.

ඊයේ වට්ස් ඇප් තාක්ෂණය හරහා අම්මාගෙන් සජීවී උපදෙස් ගනිමින් හැදූ මේ අලකොළ මාළුව හදලා ඉවර වෙලා රහ බල්ද්දී මට ජේන් අක්කා මතක් වුණා . මම ඒ බව ලෝභ නැතිවම අම්මාටත් කිව්වා ..

අළකොල ඇඹුලක් (මාළුවක්/ව්‍යංජනයක් ) හදන හැටි ඊලඟ කොටසින්